Lewant (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈlɛvãnt], AS: [levãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) książk. geogr. określenie krajów leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego (Syria, Jordania, Liban, Izrael oraz Autonomia Palestyńska); zob. też Lewant w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Lewant Lewanty dopełniacz Lewantu Lewantów celownik Lewantowi Lewantom biernik Lewant Lewanty narzędnik Lewantem Lewantami miejscownik Lewancie Lewantach wołacz Lewancie Lewanty - przykłady:
- (1.1) W szerszym znaczeniu do Lewantu zalicza się również Azję Mniejszą (Turcja) i Egipt.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lewantyna ż, Lewantyńczyk m, Lewantynka ż
- przym. lewantyński, lewancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. Orient
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Levant
- arabski: (1.1) بلاد الشام, الشام
- czeski: (1.1) Levanta ż
- francuski: (1.1) Levant
- hiszpański: (1.1) Levante m
- łotewski: (1.1) Levante ż
- niemiecki: (1.1) Levante ż
- nowogrecki: (1.1) Λεβάντε n, Ανατολή ż
- rosyjski: (1.1) Левант m
- słowacki: (1.1) Levanta ż
- szwedzki: (1.1) Levanten
- włoski: (1.1) levante
- źródła:
- ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.