Kunde (język niemiecki)

Kunden (2.3)

wymowa:

lp IPA: [ˈkʊndə] ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klient

(1.2) włóczęga (gwara złodziejska)

(1.3) pot. zwł. pejor. facet, chłop, wyrostek

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) przest. podn. wieść

(2.2) austr. klientela

(2.3) wet. jeźdz. lejek zęba, rejestr

(2.4) nauk. (jako przyrostek) -znawstwo, -logia (nauka, dziedzina)

odmiana:

(1.1) ^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Kunde	die Kunden
dopełniacz	des Kunden	der Kunden
celownik	dem Kunden	den Kunden
biernik	den Kunden	die Kunden

(2.1-4) ^[2]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Kunde	die Kunden
dopełniacz	der Kunde	der Kunden
celownik	der Kunde	den Kunden
biernik	die Kunde	die Kunden

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Nachricht

(2.2) Kundschaft

(2.4) -logie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Endkunde, Neukunde, Stammkunde

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kundschaft ż

forma żeńska Kundin ż

przym. kund

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: