kund (język niemiecki)

wymowa:
IPA: /kʊnt/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. znany
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kundgeben • kundtun
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kunde m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kund (język szwedzki)

wymowa:
IPA: [kɵnd] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) klient
odmiana:
(1.1) en kund, kunden, kunder, kunderna
przykłady:
(1.1) Kunden har alltid rätt. → Klient ma zawsze rację.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kund (język zazaki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.