kundtun (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkʊnttuːn]

​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) podn. obwieszczać, obwieścić

(1.2) jawić (się), mieć wyraz

odmiana:

(1.1-2)^[1] kundtun (tut kund), tat kund, kundgetan (haben)

przykłady:

składnia:

(1.2) sich in +Dat. kundtun

kolokacje:

(1.1) die/seine Meinung kundtun ​

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: