Jasień (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈjäɕɛ̇̃ɲ], AS: [i ̯äśė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Jasień (powiat żarski) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Jasień dopełniacz Jasienia celownik Jasieniowi biernik Jasień narzędnik Jasieniem miejscownik Jasieniu wołacz Jasieniu - przykłady:
- (1.1) Wkrótce poszli spać, ale już leżąc, zaczęli się naradzać i jeszcze raz rozważać sprawę przyjazdu do Jasienia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jasieński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zbigniew Nienacki, Księga strachów, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.