Hipolit (język polski)

wymowa:
IPA: [xʲiˈpɔlʲit], AS: [χʹipolʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Hipolit (imię) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Hipolit zakrywa nagle twarz i wskazuje ręką w kierunku drzwi[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Hipolit • brat / kuzyn / wujek / dziadek Hipolit • mężczyzna imieniem (o imieniu) Hipolit mieć na imię / nosić imię / używać imienia Hipolit • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Hipolit • otrzymać / dostać / przybrać imię Hipolit • dzień imienin / imieniny Hipolita
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hipolitowo n
forma żeńska Hipolita ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Zaniewski, Król Tanga, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.