Henryczek (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie zdrobn. od: Henryk
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: Henryczka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Henryczek Henryczkowie dopełniacz Henryczka Henryczków celownik Henryczkowi Henryczkom biernik Henryczka Henryczków narzędnik Henryczkiem Henryczkami miejscownik Henryczku Henryczkach wołacz Henryczku Henryczkowie depr. M. i W. lm: (te) Henryczki[1] - przykłady:
- (1.1) Chyba wujka Henryczka nie spotkamy w sobotę na urodzinach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Heniek, Henio, Heniu, Heniuś
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Henia ż, Heniek mos, Henio mos, Heniu mos, Henryk mos, Henryczka ż, Henryka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Henryk + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Henryk
- źródła:
- ↑
Hasło „Henryczek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.