świepot (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛpɔt], AS: [śfʹi ̯epot], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bartn. rodzina pszczół miodnych żyjąca dziko w dziupli drzewa

(1.2) bartn. naturalna dziupla w drzewie, w której gnieździ się świepot (1.1)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Sędziwy niedźwiedź roztył się przez lato, strasznie łupieżąc świepota i rogaciznę^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) świepiot, szwepot, szwepiot

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: