środowiskowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɕrɔdɔvʲiˈskɔvɨ], AS: [środovʹiskovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany ze środowiskiem
- (1.2) jęz. (wyraz) używany tylko w określonych środowiskach
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik środowiskowy środowiskowa środowiskowe środowiskowi środowiskowe dopełniacz środowiskowego środowiskowej środowiskowego środowiskowych celownik środowiskowemu środowiskowej środowiskowemu środowiskowym biernik środowiskowego środowiskowy środowiskową środowiskowe środowiskowych środowiskowe narzędnik środowiskowym środowiskową środowiskowym środowiskowymi miejscownik środowiskowym środowiskowej środowiskowym środowiskowych wołacz środowiskowy środowiskowa środowiskowe środowiskowi środowiskowe - przykłady:
- (1.1) Nadaje to włóknom keratynowym odporność na zerwanie i czynniki środowiskowe, zapewniając ich giętkość i elastyczność, zaś stwardnienie - przy bardzo dużej ilości mostków dwusiarczkowych[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. środowisko n, środek mrz, środowiskowość ż
- przysł. środowiskowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. środowisko + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) environmental
- hiszpański: (1.1) medioambiental
- interlingua: (1.1) ambiental
- niemiecki: (1.1) Umwelts-, Milieu-
- nowogrecki: (1.1) περιβαλλοντικός
- słowacki: (1.1) environmentálny
- źródła:
- ↑ Leokadia Kłyszejko-Stefanowicz, Cytobiochemia : biochemia niektórych struktur komórkowych, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.