elastyczność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛlaˈstɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [elastyčność], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co elastyczne
- (1.2) książk. przen. łatwość przystosowania się do nowych warunków, do nowej sytuacji[1]
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik elastyczność dopełniacz elastyczności celownik elastyczności biernik elastyczność narzędnik elastycznością miejscownik elastyczności wołacz elastyczności - przykłady:
- (1.1) Nowy materiał łączy w sobie elastyczność i wytrzymałość.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ciągliwość, rozciągliwość
- (1.2) plastyczność
- antonimy:
- (1.1) sztywność, nieelastyczność
- (1.2) nieelastyczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uelastycznienie n, elastyna ż, elaston m, elastil m
- przym. elastyczny
- przysł. elastycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) elasticity
- arabski: (1.1) لين, لينة, ليونة, رخاوة
- baskijski: (1.1) elastikotasun
- białoruski: (1.1) эластычнасць ż, гнуткасць ż; (1.2) эластычнасць ż, гібкасць ż
- bułgarski: (1.1) еластичност ż
- francuski: (1.1) élasticité ż
- hiszpański: (1.1) elasticidad ż; (1.2) flexibilidad ż
- kataloński: (1.1) flexibilitat ż; (1.2) flexibilitat ż
- nowogrecki: (1.1) ελαστικότητα ż
- rosyjski: (1.1) эластичность ż, упругость ż; (1.2) гибкость ż
- ukraiński: (1.1) еластичність ż, гнучкість ż; (1.2) еластичність ż, гнучкість ż
- włoski: (1.1) elasticità ż
- źródła:
- ↑
Hasło „elastyczność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.