średnik (język polski)
średnik (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕrɛdʲɲik], AS: [średʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. znak przestankowy (;) oddzielający dwie wypowiedzi, posiadajcy funkcję pośrednią między kropką a przecinkiem; zob. też średnik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik średnik średniki dopełniacz średnika średników celownik średnikowi średnikom biernik średnik średniki narzędnik średnikiem średnikami miejscownik średniku średnikach wołacz średniku średniki - przykłady:
- (1.1) Znowu pomylił średnik z przecinkiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) znak przestankowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. średnica ż, średniactwo n, średniak m
- przym. średni
- przysł. średnio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) semicolon
- baskijski: (1.1) puntu eta koma
- czeski: (1.1) středník m
- duński: (1.1) semikolon n
- esperanto: (1.1) punktokomo
- francuski: (1.1) point-virgule m
- hiszpański: (1.1) punto y coma m
- islandzki: (1.1) semíkomma ż, depilhögg n
- jidysz: (1.1) פּינטל־קאָמע ż (pintl-kome)
- łotewski: (1.1) semikols m
- niemiecki: (1.1) Semikolon n
- nowogrecki: (1.1) άνω τελεία ż
- rosyjski: (1.1) точка с запятой ż
- slovio: (1.1) tocxerka (точерка)
- słowacki: (1.1) bodkočiarka ż
- szwedzki: (1.1) semikolon n
- ukraiński: (1.1) крапка з комою ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.