łaskotki (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) delikatne pobudzanie do śmiechu poprzez lekkie drapanie wrażliwych okolic ciała
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Danka miała łaskotki, dlatego czasami był niezły ubaw, gdy Bartkowi zachciało się posmyrać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łachotki, łechtanie, gilgotki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łaskotanie n, łaskotliwość ż
przym. łaskotliwy
przysł. łaskotliwie
czas. łaskotać ndk., połaskotać dk.
związki frazeologiczne:
mieć łaskotki
etymologia:
pol. łaskotać
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) tickling
  • baskijski: (1.1) kilima, kili
  • kaszubski: (1.1) łëzgòtë lm
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.