ćwierćinteligent (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. człowiek słabo wykształcony, ale aspirujący do tego, aby uchodzić za inteligenta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) półinteligent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska ćwierćinteligentka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ćwierć- + inteligent
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.