Splot żylny sterczowy (łac. plexus venosus prostaticus) – w anatomii człowieka splot żylny zbierający krew z gruczołu krokowego powstający z naczyń żylnych miąższu prostaty i z którego krew uchodzi do żyły biodrowej wewnętrznej.
Przebieg
Nieparzysty splot żylny sterczowy leży zaotrzewnowo ku tyłowi od dolnej części spojenia łonowego oraz więzadła łukowatego łonowego bocznie od więzadeł łonowo-sterczowych. Powstaje z naczyń żylnych miąższu gruczołu krokowego, które przechodzą przez powięź i łączą się w splot obejmujący go dookoła pomiędzy torebką prawdziwą a rzekomą. Splot żylny sterczowy uchodzi do żyły biodrowej wewnętrznej.
Odpowiadający splot u kobiet
Odpowiadający splot u kobiet położony jest pomiędzy łukiem łonowym a pęcherzem moczowym i cewką moczową.
Dopływy
Dopływy u mężczyzn
- żyły pęcherzyków nasiennych
- żyła grzbietowa prącia
Dopływy u kobiet
Brak dopływów.
Zespolenia
Zastawki
Splot żylny sterczowy nie ma zastawek.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 422-4. ISBN 83-200-1628-2.
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. II. Warszawa: PZWL, 1992, s. 607. ISBN 83-200-1556-1.
- Tadeusz Marciniak: Anatomia prawidłowa człowieka. Tadeusz Ziółkowski (red.). Wyd. I (III). T. III. Wrocław: Rada Uczelniana ZSP AM we Wrocławiu, 1991, s. 456-7.
- Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 3. Warszawa: PZWL, 1991, s. 28-30. ISBN 83-200-1323-2.
- Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Friedrich Paulsen (red.); Jens Waschke (red.); Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 233-234. ISBN 978-83-7609-709-1.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.