Żyły międzyżebrowe tylne (łac. venae intercostales posteriores) – w anatomii człowieka grupa ośmiu (czasem siedmiu) żył odprowadzających krew ze ściany klatki piersiowej i części piersiowej rdzenia kręgowego[1]. Każda z żył międzyżebrowych tylnych przebiega pojedynczo w bruździe jednego żebra (od IV do XI żebra), towarzysząc tam tętnicy międzyżebrowej tylnej i nerwowi międzyżebrowemu, spośród których leży najwyżej, przykryta wewnętrzną powierzchnią żebra, dzięki czemu jest spośród tych trzech struktur najlepiej chroniona przed urazami[1][2]. Górne żyły mają najmniejszą średnicę, ku dołowi są coraz szersze[3]. Trzy lub cztery górne żyły każdej strony łączą się we wspólne pionowe naczynie – żyłę międzyżebrową górną, z których prawa wpada do żyły nieparzystej lub żyły ramienno-głowowej prawej, a lewa do żyły ramienno-głowowej lewej, zespalając się też z żyłą nieparzystą krótką dodatkową[4]. Pozostałe żyły międzyżebrowe tylne uchodzą bezpośrednio do żyły nieparzystej (żyły strony prawej) i do żyły nieparzystej krótkiej dodatkowej (żyły strony lewej), przy czym przy niektórych odmiennościach anatomicznych także wszystkie żyły strony lewej mogą wpadać do żyły nieparzystej[5]. Przy swoim ujściu żyły międzyżebrowe tylne posiadają zastawki. Tworzą zespolenia z żyłami międzyżebrowymi przednimi i żyłami żebrowo-pachowymi[3]. Ich odpowiednikiem pod XII żebrem jest żyła podżebrowa[6].
Przypisy
- 1 2 Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 398–399.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 267–268.
- 1 2 Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 399.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 395.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 398–400.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 398.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.