Żyły przeponowe dolne (łac. venae phrenicae inferiores) – w anatomii człowieka naczynia żylne zbierające krew z przepony. Powstają na wklęsłej powierzchni przepony po dwie po każdej stronie. Idąc stromo ku dołowi towarzyszą tętnicy przeponowej dolnej. Po drodze łączą się w jeden pień po każdej stronie i uchodzą do żyły głównej dolnej przy jej przejściu przez przeponę[1][2]. Żyła przeponowa dolna lewa może też uchodzić do żyły nerkowej lewej lub do żyły nadnerczowej lewej[3][4]. Dopływami żył przeponowych dolnych mogą być gałęzie z nadnercza[3].
Żyły przeponowe dolne tworzą zespolenia śródmięśniowe z żyłami osierdziowo-przeponowymi[5]. W przypadku podwiązania żyły głównej dolnej może dojść do wznowienia krążenia żylnego między innymi tą drogą[6]. Żyły przeponowe dolne nie mają zastawek.
Przypisy
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 417–418.
- ↑ Wiesław Łasiński , Anatomia topograficzna i stosowana. Tom 2. Brzuch, narządy jamy brzusznej, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1990, s. 200, ISBN 83-200-0691-0 .
- 1 2 Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 418.
- ↑ Friedrich Paulsen , Jens Waschke , Sobotta. Atlas anatomii człowieka. Tom 2. Narządy wewnętrzne klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy, wyd. IV polskie, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 228, ISBN 978-83-7609-709-1 .
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 432.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 416.
Bibliografia
- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4 .
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 417-418; 432. ISBN 83-200-1628-2.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.