Żyła zespalająca dolna (łac. vena anastomotica inferior), żyła zespalająca tylna (vena anastomotica posterior), żyła Labbégo (vena Labbéi)[1], zespolenie Labbégo (anastomosis Labbé)[2] – w anatomii człowieka żyła mózgowia łącząca żyłę środkową powierzchowną mózgu na powierzchni wypukłej płata skroniowego z zatoką poprzeczną. Czasem odchodzi od niej odgałęzienie ku górze do zatoki strzałkowej górnej[1].

Nazwa eponimiczna upamiętnia Léona Labbé, francuskiego chirurga[2].

Przypisy

  1. 1 2 Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 425, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. 1 2 Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 56.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.