Cefpirom

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. cefpiromum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H22N6O5S2
Masa molowa	514,57 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	84957-29-9
PubChem	5479539
DrugBank	DB13682
SMILES CON=C(C1=CSC(=N1)N)C(=O)NC2C3N(C2=O)C(=C(CS3)C[N+]4=CC=CC5=C4CCC5)C(=O)[O-]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-06-10] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów siarczan cefpiromu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[1] siarczan cefpiromu 0 0 0
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01DE02
Farmakokinetyka Okres półtrwania 1,8-2,2 h[2] Wiązanie z białkami osocza i tkanek 10%[2] Metabolizm nie podlega[2] Wydalanie 75% z moczem[2]
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dożylna

Cefpirom (łac. cefpiromum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, bakteriobójczy antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn IV generacji, oporny na działanie większości β-laktamaz w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania i β-laktamaz chromosomalnych.

Mechanizm działania

Cefpirom jest antybiotykiem bakteriobójczym, hamującym syntezę ściany komórkowej bakterii Gram-ujemnych oraz Gram-dodatnich poprzez unieczynnianie białek wiążących penicylinę^[2]. Cefiprom jest oporny na działanie większości β-laktamaz w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania oraz β-laktamaz chromosomalnych^[2].

Zastosowanie

• zakażenia u dorosłych^[2]:
  • zapalenie płuc
  • powikłane zakażenia układu moczowego
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich
  • ciężkie zakażenia szpitalne
• bakteriemia^[2]
• sepsa^[2]
• leczenie infekcji u pacjentów z neutropenią lub niedoborem odporności^[2]

W 2016 roku cefpirom nie był dopuszczony do obrotu w Polsce^[3].

Działania niepożądane

Cefpirom może powodować następujące działania niepożądane^[2]:

• nadwrażliwość skórna,
• gorączka,
• nudności,
• wymioty,
• ból brzucha,
• biegunka,
• małopłytkowość,
• eozynofilia,
• ból głowy,
• odczyn zapalny w miejscu podania leku,
• wzrost stężenia kreatyniny w osoczu krwi,
• wzrost aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) w osoczu krwi,
• wzrost aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) w osoczu krwi,
• wzrost stężenia bilirubiny w osoczu krwi.

Przypisy