Żyła biodrowa wspólna (łac. vena iliaca communis) – w anatomii człowieka duże naczynie żylne, odprowadzające całą krew z miednicy i kończyn dolnych. Powstaje z przodu od stawu biodrowo-krzyżowego z połączenia żyły biodrowej zewnętrznej i żyły biodrowej wewnętrznej. Biegnie obustronnie ku tyłowi od tętnicy biodrowej wspólnej, między tętnicą a stawem biodrowo-krzyżowym[1]. Na poziomie krążka międzykręgowego pomiędzy czwartym a piątym kręgiem lędźwiowym obie żyły biodrowe wspólne, prawa i lewa, łączą się pod kątem 60–65°, wytwarzając żyłę główną dolną[2]. Tętnienie tętnicy biodrowej wspólnej przenosi się na żyłę biodrową wspólną, powodując w niej wzrost ciśnienia niezbędnego do przezwyciężenia wahań ciśnienia w jamie brzusznej[1].
Przypisy
- 1 2 Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 404.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 415.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.