Pozytywne i negatywne skutki promieniotwórczości

Chemia to jeden z najbardziej lubianych przeze mnie przedmiotów, a zarazem jeden z najtrudniejszych. Dla nas pierwszoklasistów jest to nowy przedmiot, co niesie za sobą wiele przeszkód i komplikacji. Poznaliśmy już podstawy chemii, a teraz mamy zapoznać się bliżej z jednym z podrozdziałów tego przedmiotu, a mianowicie z promieniotwórczością.

Promieniowanie zawsze było, jest i będzie nie odłączną częścią naszego życia. Moim zadaniem jest napisać zastosowania i zagrożenia promieniotwórczości.


Jednym z najbardziej znanych zastosowań jest medycyna - tak odkrycie promieniotwórczości wywołało prawdziwą rewolucję, a obecna medycyna w wielu dziedzinach opiera się na promieniotwórczej zdolności pierwiastków.
"Bomba kobaltowa", termin ten oznacza też urządzenie , służące do napromieniowywania przedmiotów lub organizmów żywych.
Sztucznie uzyskiwane promieniotwórcze izotopy jodu wykorzystuje się w diagnostyce oraz uleczaniu chorób tarczycy.
Rad 226 już w 1915 r. wykorzystywany był jako lek wzmacniający, jak również- w formie kremów - jako środek do odmładzania skóry.
Dopiero po paru latach zauważono, iż ten promieniotwórczy pierwiastek jest w stanie wywoływać nowotwory wtedy wycofano się z tych badań.
W 1931 r. po raz pierwszy wykorzystano do analizy tarczycy jod 131, co dało początek nowej gałęzi diagnostyki medycznej, scyntygrafii. Można ją zdefiniować jako przeciwieństwo analiz radiologicznych - obraz organów otrzymuje się, rejestrując promieniowanie dostarczonych do środka organizmu izotopów promieniotwórczych.
W scyntygrafii wykorzystuje się również gazy szlachetne -ksenon 133, krypton 85 (analizy perfuzji mózgu), gal 67 (w onkologii), selen 75 (w diagnozowaniu przytarczyc oraz kory nadnerczy).
Jesteśmy w stanie także zetknąć się z promieniowaniem sztucznym, bardzo często w czasie przeróżnych medycznych zabiegów diagnostycznych, np. prześwietlenia płuc, albo zabiegów leczniczych, przede wszystkim w terapii przeciwnowotworowej.

Kolejnym ważnym, bez którego niektórzy ludzie nie mogli by funkcjonować, zastosowaniem promieniotwórczości jest energetyka. Odgrywa ona bardzo dużą role w naszym życiu, praktycznie bez niej nie było by dzisiejszego świata, świata w którym żyjemy, i w którym jest nam tak wygodnie i dobrze. Energetyka jądrowa - to zespół zagadnień związanych z uzyskiwaniem na skalę przemysłową energii z rozszczepienia ciężkich jąder pierwiastków (głównie uranu 235). Energię tę pozyskuje się głownie w wyniku rozszczepienia jąder atomowych w reaktorach jądrowych w elektrowniach jądrowych i na okrętach jądrowych. W niewielkim stopniu wykorzystuje się energię rozpadów promieniotwórczych np. w zasilaczach izotopowych (SNAP).
Energetyka jądrowa obejmuje również problemy związane z wydobyciem uranu, przeróbką paliwa jądrowego oraz składowaniem odpadów jądrowych. Pierwsze elektrownie jądrowe pojawiły się w latach pięćdziesiątych, dynamiczny rozwój tej dziedziny rozpoczął się w 2. połowie lat sześćdziesiątych, w związku z wzrostem kosztów energii uzyskiwanej ze spalania kopalin. Rozwój ten został prawie wstrzymany po katastrofie w Czarnobylu. W ostatnich latach obserwuje się działania świadczące o wzroście zainteresowania oraz powrót do planów rozwoju energetyki jądrowej.

Po za tymi dobrymi skutkami, oczywiście są również te złe. Ludzie nauczyli się wykorzystywać promieniotwórczość w budowie broni, co nie zawsze umieją wykorzystać we właściwy sposób. W razie użycia broni jądrowej w niewłaściwy sposób na danym obszarze powstaje rejon porażenia, co jest bardzo niebezpieczne dla środowiska i żyjących na nim stworzeń i ludzi. Czas trwania skażenia promieniotwórczego wynosi od kilku godzin do kilku tygodni, a nawet miesięcy i lat - czas ten zależy od trwałości (czasu połowicznego zaniku) pierwiastków promieniotwórczych wchodzących w skład opadu oraz rodzaju emitowanego przez nie promieniowania.
Skażenie powstałe w chwili opadania substancji (pyłów) promieniotwórczych z obłoku wybuchu jądrowego jest nazywane pierwotnym. Natomiast skażenie powstałe w wyniku przebywania w terenie skażonym lub na skutek zetknięcia się ze skażonym i przedmiotami - skażeniem wtórnym. Istnieje jeszcze broń jądrowa, równie niebezpieczna i zagrażająca naszemu życiu.
Broń jądrowa to rodzaj broni masowego rażenia wykorzystującej energię wydzielaną podczas łańcuchowej reakcji rozpadu izotopów uranu i plutonu (tzw. broń atomowa) albo podczas syntezy jąder izotopów wodoru (tzw. bomba wodorowa - o sile wybuchu znacznie większej niż broni atomowej). Dzięki istnieniu tej broni powstało przekonanie o możliwości pokonania przeciwnika bez użycia ogromnych armii, do zadania dużych zniszczeń na obszarze przeciwnika wystarczy samolot bombowy, pocisk artyleryjski lub rakieta przenosząca atomowe głowice bojowe. Dla organizmów żywych promieniotwórczość ma następujący skutek.
Po otrzymaniu dawki śmiertelnej, bariera immunologiczna znacznie się obniża. Występująca później choroba popromienna charakteryzuje się tendencją do biegunek i nudności u chorej osoby. Powoduje to odwodnienie całego organizmu i zaburza równowagę elektrolitową, prowadząc do śmierci chorego. Dawki wyższe niż 100 siwertów powodują śmierć już w kilka godzin od czasu napromieniowania, głównie wskutek porażenia i paraliżu układu nerwowego.

Jak widać promieniotwórczość ma dwa oblicza jedno dobre a drugie złe.

PODPIS