Charakterystyka Marka Winicjusza - H. Sienkiewicz "Quo vadis"

Jednym z głównych i zarazem najciekawszych postaci z powieści H. Sienkiewicza "Quo vadis" jest Marek Winicjusz. Jako powieściowy bohater przechodzi zasadniczą przemianę, metamorfozę. Ze złego, ogarniętego pasją zdobywania władzy patrycjusza (pełnoprawny obywatel starożytnego Rzymu, zazwyczaj pochodził z arystokracji, mógł zasiadać w senacie) poganina staje się chrześcijaninem, dobrym i prawym człowiekiem.

Z wyglądu Winicjusz odznaczał się pięknem, piękną, postawną sylwetką - był młodzieńcem pięknym i atletycznym. Włosy miał ciemne i proste, żołnierską budowę ciała, twarz surową.

Jak każdy niemal młody Rzymianin niczym młody bóg uwielbiał rozkosz, uczty i przyjemności. Przy tym nie posiadał szacunku dla ludzi. Kobiety były dla niego zdobyczami, zabawkami. Gdy jakaś mu się spodobała, musiała się stać jego kochanką. Głównym kryterium doboru nałożnic było oczywiście piękno zewnętrzne owych kobiet. Okrutnie obchodził się ze swoimi sługami, swoimi niewolnikami. Traktował ich jak rzeczy: Winicjusz chwycił brązowy świecznik i jednym uderzeniem strzaskał czerep niewolnika.

Lubił rozpustne życie, uczty, przyjemności, chętnie brał w nich udział, chętnie gościł u Nerona. Do celu zmierzał po trupach, nie było dla niego granic. Był to typowy Rzymianin - patrycjusz, znał swoje prawa, swoją siłę.

Gdy Ligia uciekła pałał chęcią zemsty: Każe ją chłostać, ilekroć mu się podoba. Na początku nie kocha Kalliny, jej piękno budzi tylko w nim pożądanie. Pragnie by została jego kochanką. Ale gdy okazuje się, że musi jej tyle szukać i wskutek tego przebywać wśród chrześcijan, poznaje smak innego życia i zmienia się w innego człowieka. W końcu dostrzega w niewolnikach ludzi, a nie tylko służbę. Zaczyna czuć odrazę do Nerona i jego sposobu życia. Sam stwierdza: Kochałem się w rozkoszy, teraz uciekłem ze stawu Agryppy, bo mi tchu od obrzydzenia nie stało. Gdy pokochał Ligię, zmieniło się jego życie. Dzięki niej i dla niej przyjął chrzest. Z poganina wyrósł prawdziwy chrześcijanin. A miłość Marka i Ligii uświęciła dodatkowo tę cudowną przemianę Rzymianina. Marek - dawniej okrutny, bezwzględny człowiek teraz stał się bogobojnym, dobrym obywatelem. Wraz z przemianą Winicjusz staje się niemal wzorem godnym naśladowania. Jest to przykład bohatera, który za sprawą Boga staje się kimś innym, ale ta przemiana jest jak najbardziej pożądaną. To prawdziwe nawrócenie, w imię miłości i dzięki ukochanej kobiecie.