Charakterystyka porównawcza Ligii i Poppei

Ligia i Poppea są głównymi bohaterkami występującymi w powieści Henryka Sienkiewicza ?Quo vadis?. Były to zdecydowanie dwa odmienne charaktery wobec tego można się bez wątpienia zastanowić, nad róznicą charakteru, obu bohaterek. Ligia pochodziła z tajemniczego kraju Ligów i znalazła się w Rzymie jako zakładniczka. Wychowywała się od lat w domu Rzymian - chrześcjan: Plaucjuszów. Aulus Plaucjusz i jego żona, Pomponia Grecyna, otoczyli Ligię miłością i troską. W ich domu czuła się dobrze i bezpiecznie, dlatego tak zabolało ją rozstanie z nimi. Ligia musiała opuścić ich dom i udać się do pałacu Nerona na skutek intrygi Petroniusza, który w ten sposób chciał ułatwić Markowi Winicjuszowi kontakt z dziewczyną, gdyż był w niej zakochany po uszy. Natomiast Peppea Sabina była córką Tytusa Oliusza i Poppei Sabiny. Jej pierwszym mężem był Rufirsz Kryspina, a potem Othon, a nastepnie Neron, któremu urodziła córkę Klaudię Augustę. Doprowadziła ona do zamordowania matki i byłej żony Nerona. Była starsza od Ligii. Kallina miała szczupłą, smukłą sylwetkę. Była osobą o ciemnych, długich włosach, które swobodnie opadały na ?boska spadzistość jej ramion?. Na różowej, przezroczej, alabastrowej twarzy widniały świerze usta i oczy ?niebieskie jak lazur mórz?. Była ?cudna jak cudny sen?. Podobnie jak Ligia Poppea była szczupła, zgrabną osobą. Zależało jej na tym, aby była najpiękniejszą osoba w otoczeniu Nerona. H. Sienkiewicz opisał ją w nastepujący sposób ?Weszła wiec, piękna jak bóstwo, przybrana równie jak Nero w ametystowej barwy szatę i w naszyjnik z olbrzymich pereł, złupiony niegdyć na Masynissie, złotowłosa, słodka i jakkolwiek po dwóch mężczyznach rozwódka, z twarzą i wejrzeniem dziewicy?. Ligia była chrześcijańsko nastawiona do życia i nie pozwoliła na to, aby Marek Winicjusz zrobił z niej zakładniczkę. Przysłuchując się lekcjom małego Aulusa nauczyła się greki. Uciekając z dworu nerona wykazała się odwagą i energią. Ligia była mądra, inteligentna, wrażliwa, oczytana. Kiedy Petroniusz widząc ją odezwał się do niej cytatem z utworu Homera, ona odpowiedziała mu innym cytatem z tego utworu. Swój kryształowy charakter wyrobiła sobie dzięki wierze w Chrystusa. I to własnie ona daje jej cierpliwość, wytrwałość i nadzieję. Wobec innych była pełna miłości, oddania i pokory; wobec siebie ? surowa i wymagająca. Mękę, którą przyjmowali chrzescijanie w wyniku prześladowań, przyjęła z pokorą. W przeciwieństwie do niej, Poppea słynęła z okrucieństwa. Jej życie zależało od kaprysu Nerona, ale dzięki swej mądrości rozumiała to. Panicznie bała się rywalek. Zachowywała się podle wobec Ligii i Marka Winicjusza. Mimo swego pięknego wyglądu była bezduszna, gdzyż nie obchodziłi ją inni ludzie. Świadczy o tym przemyslenie Petroniusza: ?Nastepnie przypomniał sobie Poppę - i owa przesławna Poppea róznież wydała mu się bezduszną woskową maską?. Dzięki swej mądrości potrafiła doskonale manipulować ludźmi, głównie Neronem. Była na tyle sprytna żeby za pomocą Cezara sterować całym Rzymem. W jej osobie można dostrzec pewien przejaw sprzedawania swego pięknego ciała za władze, dzięki której mogła u boku Miedzianobrodego, rządzić całym Rzymem. Była okrutna, antypatyczna i mściwa. Najbardziej podobało nam się w Ligii to, że wierzyła w naturalną skłonność ludzi do czynienia dobra. Była osobę bez skazy, szlachetną, uczciwą, a przy tym sympatyczną. Straszne przeżycia zniszczyły jej delikatność urody, lecz szlachetność malująca się na jej duszy sprawiała, że pozostało ono piękne. ?Pod posągniem tej dziewczyny można podpisac Wiosna?. Była ?harmonijna jak dzieło Pralestylesa?. Zalety wyglądu szły w parze z zaletami ducha. Natomiasta Poppea z zewnatrz była równie piękna jak Ligia, lecz ich wnętrza były jak dwa różne światy. Była zapatrzoną w siebie snobką. Moim zdaniem gdyby nie ona można by było zapobiec wielu przykrym wydarzeniom. Była podobna do Ligii, tyle że ona wykorzystywała swoją mądrość do złych celów, a Ligia do dobrych.