Mianem społeczeństwa określamy zbiorowość ludzką znajdującą się na ograniczonej powierzchni (wyróżnia się społeczeństwa lokalne, okręgowe, regionalne, państwowe i ostatnie największe globalne- które w swoim znaczeniu obejmuje wszystkich ludzi planety Ziemia), współdziałające z sobą tak, iż jest w stanie zapewnić swym członkom istnienie i rozwój. Gdy jeden z tych czynników nie występuje nie można takiej grupy nazwać społeczeństwem.
Zasadniczą cechą społeczeństwa jest samowystarczalność, zdolność do istnienia i rozwoju we własnych ramach. W tej bezimiennej masie ludzkich stworzeń występują procesy społeczne. Pojęcie to posiada bardzo ciekawą definicję, ale nie o to chodzi żeby wiedzieć tylko żeby zrozumieć zagadnienie. Więc pod pojęciem procesy społeczne należy rozumieć, że są to względnie jednorodne serie zjawisk zachodzących w organizacji i strukturze grup. Żeby nikt nie oskarżył mnie o kłamstwo to podam kilka przykładów powszechnie występujących procesów, których wszyscy jesteśmy świadkami (ofiarami). Przykłady procesów społecznych:
-przystosowanie-jest kompleksem procesów, w wyniku których jednostka staje się zdolna do uczestnictwa w życiu nowego dla niej środowiska,
-współpraca- polega na skoordynowanym wykonaniu częściowych zadań umożliwiających osiągnięcie wspólnego celu,
-współzawodnictwo- ma miejsce wtedy gdy dana jednostka lub grupa chce osiągnąć coś co jest też przedmiotem dążeń innej jednostki bądź grupy, a ów przedmiot jest tylko jeden,
-konflikt- ma miejsce wówczas gdy jedna ze stron stara się wyeliminować drugą,
-dezorganizacja- ma miejsce wtedy, gdy zachowania odbiegające od normy zaczynają zagrażać procesowi życia zbiorowego; dezorganizacji społecznej towarzyszy nasilenie zjawisk patologii społecznej takich jak: przemoc, przestępczość, prostytucja, alkoholizm i narkomania.