Czy człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia??

"To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia"
Ludzie od zawsze pragnęli szczęścia. Robili wszystko żeby je zdobyć. W naszych czasach również ludzie dążą do szczęścia i chcą go mieć jak najwięcej w życiu.Ale co tak naprawde jest szczesciem?Człowiek szuka szczęścia w dobrach materialnych, w luksusie życia, w zdobywaniu sławy, w robieniu kariery. Czyniąc to wszystko, myśli, że gdy osiągnie pożądane rzeczy, stanie się szczęśliwy. Człowiek osiąga sukces zawodowy przy ogromnym nakładzie pracy, jednocześnie traci wszystkich przyjaciół, bo w swoim planie na życie nie znalazł dla nich miejsca. W rezultacie nie ma z kim dzielić swych sukcesów, dotyka go jedno z najboleśniejszych doświadczeń ludzkiego życia - poczucie osamotnienia i łączące się z tym, narastające przekonanie o bezsensowności własnych działań. O szczęściu nie może być mowyy jednak te wysiłki prowadzą do rzeczywistego poczucia zadowolenia? Uwazam ze nie a swoja wypowiedz potwierdzzam nastepujacymy argumentami.
Człowiek jest istotą społeczną i do szczęścia potrzebuje innych ludzi. Potrzebuje kochać i być kochany. I jeżeli w jego życiu istnieje głęboki związek z drugim człowiekiem, dopiero wtedy przeżywa szczęście.Miłość może być udręką, ale nie musi. Z życia wiadomo, że bywa udręką, gdy się kończy, gdy wygasa uczucie u jednego z partnerów, pozostawiając drugiego z bólem, zazdrością i żalem. Do miłości nikogo zmusić nie można, więc trzeba sobie z tym poradzić ? a to zależnie od skali uczucia, siły charakteru i okoliczności może być bardzo trudne, dla niektórych nie do udźwignięcia.Jednak jesli jest to milość bez wzajemności? Wtedy osoba zakochana bez pamieci jest w stanie poświecić wszystko by tylko zdobyć to co chce czyli tą drugą osobe. Wkoncu gdy juz sie wie ze to jest to mozna oddać to na co tak dlugo sie pracowało a nigdy nie będzie wiadomo do końca czy warto. Sam z własnego dosiawdczenia wiem ze z miłościa jest naprawde cieżko a druga osoba moze okazać się zupelnie kimś innym. Twierdze ze miłość jest, uczuciem bardzo trudnym. Trochę przypomina dopasowanie do siebie dwóch kółek zębatych, z których każde ma zęby innego kształtu i inaczej rozmieszczone, a jednak powinny się wzajemnie napędzać i współpracować bez zgrzytów. Jest to możliwe, bo dzięki uczuciu te kółka przyciągają się. Miłość zmienia i kształtuje nas od środka, ukazując nasze prawdziwe oblicze. Miłość sprawia, że stajemy się dojrzałymi ludźmi.
Dla każdego człowieka szczęście jest czymś innym. Największym nieszczęściem dla wielu osób jest samotność i to jej najczęściej boją się ludzie. Każdy człowiek potrzebuje przecież innych ludzi, aby czuć się potrzebnym i kochanym. Uważam, że człowiekowi do szczęścia drugi człowiek jest bardzo potrzebny, ponieważ dzięki niemu możemy poznać takie uczucie jak przyjaźń. Drugiego człowieka, nie może zastąpić np. zwierzę czy przedmiot. Człowiek oczekuje od najbliższych pomocy, której nie udzieli mu nikt poza nimi. Kazdy czlowiek przecież potrzebuje rozmowy a z nikim nie porozmawia tak jak z drugą osobą. Moze i ludzie krzywdza sie nawzajem ale wyobrazmy sobie siebie w ogrodzie Eden samych bez nikogo. Nie istneije człowiek ktoremu odpowiada bycie samemu i musimy zoruzmiec ze tak naprawde bez przyjaciol jestemsy nikim. Oni okazuja jacy naprawde jestesmy.
Wydaje mi się, że szczęście w życiu uzależnione jest od wielu czynników, ale potrzeba przebywania i kontaktu z innymi osobami może być uznana za ten najważniejszy i niezbędny, aby na naszych twarzach cały czas widniał uśmiech. Niestety coraz częściej zdarza się, że ludzie zapominają co jest tak naprawdę ważne w życiu i przywiązują zbyt dużą wagę do rzeczy materialnych. Mysle jednak ze wsyztskim udowodnilem ze tak naprawde to bez drugiej osoby jestemsy nikim.