Obrona Antygony.

Szanowna Pani profesor, drodzy koledzy i koleżanki. Występuję w imieniu mojej klientki Antygony, która została oskarżona o nieposłuszeństwo wobec króla. Robię to, iż jestem przekonany, że postąpiła ona jak najbardziej słusznie. Chciałbym abyście i Wy, szanowni słuchacze, zastanowili się nad tym, co teraz wygłoszę i spokojnie pomyśleli o Waszym stosunku do oskarżonej Antygony...
Antygona stanęła przed problemem, czy postąpić zgodnie z decyzją Kreona i rzucić ciało brata na pożarcie ptakom, czy postąpić jak nakazuje prawo boskie i sumienie siostry i urządzić mu normalny pogrzeb. To jednak narażało ją na gniew Kreona. Podejmując decyzję o pochowaniu Polinejkesa, kierowała się nie tylko miłością do rodziny, ale także wielką wiarą. Nie chciała się zgodzić z wyrokiem wydanym przez władcę Teb. Jak ocenić zachowanie Antygony? Co jest ważniejsze: prawo doczesne, czy boskie?
Jeśli zadecydowała, że wystarczającą karą dla Polinejkesa była śmierć, Kreon powinien to uszanować. Ustalał on swoje prawa przez łamanie innych. Pozornie odwoływał się do interesu państwa i jego obywateli. Kreona można by nazwać także tyranem, gdyż miał on niewłaściwy stosunek do poddanych. Pogardzał on ludem wcale nie licząc się z jego zdaniem. Swoją władze chciał sprawować zniewalając obywateli państwa. Jego sposób rządzenia nie był jednoznaczny. Raz pokazywał się jako król, a raz jako człowiek nie znający sumienia, którego obchodzi tylko i wyłącznie władza.
Podejmując decyzję, czy zostać obrońcą tej młodej kobiety, nie miałem chwili wątpliwości. Uważam bowiem, że każdy człowiek, bez względu na pochodzenie zasługuje na godne pochowanie. Nikt zapewne z nas, nie chciałby być porzuconym i zapomnianym. Czy można za to karać? Antygona, chowając brata nie miała na myśli obrazy lub zniewagi króla. Pragnęła tylko uczcić i tak zhańbionego Polinejkesa. A więc pytam jeszcze raz, czy można za to karać?! Niech każdy odpowie sobie sam na to pytanie. Występując przeciwko władcy nie chciała być buntowniczką, lecz siostrą pogrążoną w żałobie i smutku.
Córka Edypa zastosowała również bardzo ważną zasadę, która jest jedną z głównych zasad chrześcijaństwa - miłowanie nieprzyjaciół. Polinik był dla niej ukochanym bratem, lecz dla Kreona czy innych mieszkańców Teb – zwykłym zdrajcą . Jednak ludność miasta w końcu stanęła po stronie Antygony i również chcieli wybaczenia dla jej brata. Udało jej się wzbudzić litość w ludziach, co jest rzeczą niebywale trudną. Była gotowa na wszystko .Liczyła się z konsekwencjami, ale miłość Antygony przeważyła . Czy ty byłbyś gotów poświęcić swoje życie dla brata? Czy miałbyś choć trochę odwagi, by bronić swoich racji? Czy wyobrażasz sobie co mogła czuć , gdy tak postąpiła.? Postaw się przez chwile w jej sytuacji. Co byś zrobił na jej miejscu? Sądzę , że większość z nas ma serce i postąpiłaby tak samo. Jaki był by świat bez miłości? To nie byłby świat! Antygona udowodniła , że miłość jest wieczna.
Postać Antygony jest odpowiednim przykładem postawy życiowej, która daje spokój i harmonię. Więzy rodzinne pełnią ważną rolę w jej życiu. Moja klientka udowodniła nam, że do końca powinniśmy być wierni swoim przekonaniom, bez względu na konsekwencje. Dla Antygony tą najważniejszą wartością była miłość do brata.
W postępowaniu Antygony nie ma niczego złego, gdyż przeciwstawienie się niemądrym rozkazom nie jest wyrządzeniem zła. To co zrobiła było wielkim czynem. Była niesamowicie odważna, zdecydowana i posiadała wielkie samozaparcie, o którym my byśmy mogli tylko pomarzyć. Antygona jest niewinna i na pewno po śmierci została wynagrodzona przez bogów. Każdy z nas powinien brać z niej przykład. Jej suwerenność i upór w działaniu były i są godne podziwu.