Charakterystyka Alka z "Kamieni na szaniec" A. Kamińskiego.

Aleksy "Alek" Dawidowski jest jednym z trzech głównych bohaterów książki "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego.

Był on wysokim, szczupłym chłopcem o niebieskich oczach i jasnej czuprynie. Nie dbał zbyt o siebie, co przejawiało się choćby nieleczonymi zębami oraz przybrudzonym ubraniem. Miał też zabawną tendencję do gestykulowania w trakcie mowy. Posiadał wysportowaną sylwetkę.

Alek urodził się tuż po zakończeniu I wojny światowej. Jest więc pierwszym pokoleniem, które przyszło na świat w odrodzonej, po ponad 120 latach niewoli, Polsce. Miało to niewątpliwie wpływ na otoczenie, w którym żył i na niego samego. Uczęszczał do jednego z najznakomitszych warszawskich gimnazjów im. Stefana Batorego. Choć nie za bardzo przykładał się do nauki, maturę zdał w wieku 19 lat. Alek odznaczał się wieloma cechami, które przyciągały do niego ludzi - bezpośredniość, uczynność, łagodność czy wyrozumiałość. Sympatię wzbudza także skłonność do częstych uśmiechów, uczciwość, sentymentalizm oraz łatwe popadanie w zachwyt. Był też bardzo inteligentny. W czasie działalności w Kraśniku wyszły na jaw jego zdolności przywódcze oraz wielka odwaga. Alek nie potrafił patrzeć na czyjąś krzywdę i chętnie wszystkim pomagał. Dzięki temu zyskał sobie wielu przyjaciół, którzy cenili go i wiedzieli, że można było na nim polegać. Musiał nauczyć się żelaznej dyscypliny, bo zdawał sobie sprawę z tego, że najmniejszy błąd popełniony podczas działań jest jednoznaczny często ze śmiercią wielu ludzi. Niełatwo zapomnieć, jak z okazji święta narodowego udał się na Przedmieście Krakowskie w Warszawie, gdzie przed samym posterunkiem policji odkręcił z pomnika Mikołaja Kopernika niemiecką tablicę zasłaniającą pierwotny, polski napis. Zdołał ją także ukryć, co świadczyło o nadzwyczajnej trzeźwości jego umysłu i stalowych nerwach.

Bohater bardzo często zastanawiał się nad niedociągnięciami swojego charakteru. Wmawiał sobie, że jest nieczuły, mało wrażliwy na okrucieństwa hitlerowców. Jednak jego prawdziwymi wadami były: niecierpliwość, skłonność do ryzyka oraz brawura.

Na podstawie powyższych argumentów można stwierdzić, iż Alek był wzorem dobrego i oddanego przyjaciela. Najlepszym tego przykładem jest jego śmierć poniesiona w imię prawdziwej przyjaźni. Dla dzisiejszej młodzieży on może służyć jako wzór patrioty. Człowieka, który swoim życiem świadczył o wielkim umiłowaniu do ojczyzny.

Alek to bohater, od którego można się uczyć wytrwałości, uporu, zdyscyplinowania. Takiego pozytywnego bohatera w dzisiejszych czasach trudno spotkać.

Potrafił pięknie żyć i godnie umierać.