Wierzenia starożytnych Greków

Religia grecka była religią politeistyczną, nie miała twórcy ani świętych ksiąg, nie było także ustalonych formuł modlitewnych. Grecy wierzyli, że bogowie mają wpływ na ludzkie losy, dlatego dbano o ich przychylność, wznosząc świątynie oraz odmawiając modlitwy i składając ofiary. Obrzędy te miały charakter wesoły, wspólnych zabaw. Najpowszechniejszą formą zapewniania sobie poparcia bogów były modlitwy. Nie odprawiano ich jednak w świątyni, gdyż uważano, że jest ona mieszkaniem boga. Wszelkie obrzędy odbywały się więc poza jej murami. Grecy modlili się, stojąc, za wzniesionymi do góry rękami. Modłom towarzyszyła ofiara na cześć bogów – palono część jedzenia pochodzącego z uczty. W święta urządzano uroczyste procesje. Ważnym elementem kultu były tańce, zawody sportowe, konkursy poetyckie i muzyczne. Z tej tradycji narodziły się igrzyska sportowe oraz teatr.

W Grecji nie istniał odrębny stan kapłański. Obrzędy religijne w rodzinie sprawował ojciec, a w imieniu państwa – odpowiedni urzędnik wybierany przez obywateli. Ogromną rolę odgrywali w Grecji wróżbici. Zwykle skupiali się oni przy świątyniach. Najważniejsza wyrocznia grecka mieściła się w Delfach, w świątyni Apollina. Przepowiadała losy nie tylko pojedynczych osób, lecz nawet państw. Odpowiedzi na zadane pytania formułowało specjalne kolegium kapłańskie, a przekazywała je kapłanka Pytia. Wyrocznia ta wywierała duży wpływ na politykę państw greckich.
Ostateczny kształt religia grecka zawdzięcza Homerowi, który w Iliadzie i Odysei przedstawił wizerunki najważniejszych bogów. Helleni wyobrażali sobie ich jako ludzi, którzy byli jednak nieśmiertelni, prowadzili życie wolne od trosk i cierpień. Obdarzeni ludzkimi cechami, potrafili być dobrzy, czuli, opiekuńczy, ale także zawistni, złośliwi i zazdrośni. Starożytni Grecy wierzyli, że góra Olimp stanowi siedzibę bogów. Do najważniejszych mieszkańców Olimpu należeli: Zeus - władca bogów i ludzi, jego małżonka Hera, Atena - bogini mądrości i sztuki wojennej, Ares - bóg wojennego męstwa, Apollo - opiekun sztuk pięknych, Artemida - bogini łowów, Afrodyta - bogini miłości, Hermes - posłaniec bogów, patron kupców i złodziei. Poza Olimpem swoje siedziby mieli bracia Zeusa: Posejdon - bóg mórz, i Hades - władca podziemi.

Helleni wierzyli, że po śmierci dusza człowieka udaje się do Hadesu – ponurej i ciemnej krainy, której bram bronił trójgłowy pies – Cerber. Podróż odbywała się przez rzekę Styks. Ponieważ przewoźnik Charon pobierał opłatę za przewóz, zmarłym wkładano w usta lub w dłoń jednego obola (grecką monetę).