Romantyzm w muzyce (I połowa XIX w.)
1815r. – powstanie najlepszych pieśni Schuberta- narodziny romantyzmu
Ścisły związek muzyki z literaturą romantyczną.
Kompozytorzy romantyczni uważali, że muzyka powinna być wyrazem uczuć, dlatego nadawali swoim utworom odpowiednie tytuły- muzyka programowa.
Cechy charakterystyczne:
-silny emocjonalizm
-liryzm
- wyrażanie subiektywnych przeżyć
- kult uczucia
Cechą muzyki romantycznej jest też sięganie do twórczości ludowej swych narodów. Wynikiem tego jest powstanie szkół narodowych
W centrum zainteresowania jest pieśń solowa z towarzyszeniem fortepianu oraz miniatury fortepianowe
Inne formy to poemat symfoniczny (Franciszek Liszt), dramat muzyczny (Ryszard Wagner)
Fortepian- ulubiony instrument romantyków.
Rozwój wirtuozerii
Główni przedstawiciele
- Franciszek Schubert
- R. Schumann
- F. Liszt
- F. Chopin
- H. Wieniawski
- S. Moniuszko
- R. Wagner
- F. Mendelssohn- Barthold