Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Zupełnie niewinnymi kokietkami są pensjonarki – te z korytarzy szkolnych i parków, przyglądające się uczniom z męskich klas. Należy do nich być może Alina Nałęcz z Kroniki wypadków miłosnych Tadeusza Konwickiego – uczennica klasy maturalnej wileńskiego gimnazjum, córka pułkownika. Udaje ona obojętność, by w końcu zacząć zwracać uwagę na Wicia, bardzo nią zauroczonego. Nie przeszkadza to Alinie spędzać wiele czasu (a może i romansować) z przystojnym kuzynem. Musi zdawać sobie sprawę z...
Odrębną kategorię stanowi kokieteria służących. Wiele z nich uwodzi swoich panów, zdarza się to nawet służącej arcywiernego Bogumiła Niechcica. O kokieterii służącej Adeli i innych panien zamieszkujących dom kupca pięknie pisze Bruno Schulz w Sklepach cynamonowych . Jednak nie wiadomo, na ile erotyzm dostrzegany w zachowaniach służących i panien faktycznie wynika z kokieterii, z prowokującego zachowania tych kobiet, a na ile jest owocem wyobraźni chłopca. Wszak bohater-narrator zdaje się...
Coraz częściej pojawiająca się w literaturze czy filmie wcale nie niewinna dziewczyna (dziewczynka?), dziecko jeszcze, ale trochę już też kobieta – kokietka nie jest nowością. Już Gabriela Zapolska pokazała w Moralności pani Dulskiej Melę i Hesię – w dziecięcych, ale przyciągających męskie spojrzenia wydekoltowanych strojach. Wyrachowana i obłudna, zakłamana matka kołtunka zabierała „dziewczynki” w takich strojach na lekcje tańca, by zyskać dla nich adoratorów. Jedna z córek świetnie...
Pierwszą wielką kokietką naszej literatury jest niewątpliwie Telimena. To prawdziwa mistrzyni kokieterii. Stroi się, zwraca na siebie uwagę opowiadaniem anegdot, chwaleniem się tym, co działo się „w Peterburku” i opowieściami o tym, co trzyma w swym „biurku”. Aby mieć pewność, że jest zauważana, spóźnia się na wspólne posiłki, tak by oczy gości zwracały się w jej stronę. W czasie grzybobrania szuka najbardziej urokliwego miejsca, gdzie dobrze prezentowałaby się jej uroda: Telimena ni...
Kokieteria nie jest zastrzeżona w literaturze tylko dla kobiet dojrzałych. Młodziutką kokietką jest jedna z córek pani Anieli Dulskiej – Hesia. Zakłamana, podobnie jak matka, udaje skromną, ale uwodzi uczniaków, twierdzi, że „zna granice” i się nie zapomni. Przyciąga chłopców spojrzeniami, wyzywającym zachowaniem i wydekoltowanymi strojami, które zakłada na lekcje tańca (akceptuje je matka, chcąca jak najszybciej wydać córki za mąż). Przy tym interesuje się bardzo wszelkimi sprawami...
Do mężatek kokietek należy Juliasiewiczowa z Moralności pani Dulskiej – krewna pani Anieli. Farbuje włosy na rudo i nosi szeleszczące halki, czym budzi niesmak i zgorszenie oszczędnej i niestrojącej się „pod spodem” Dulskiej, która uważa, że dla własnego męża nie warto być atrakcyjną, a eleganckie kobiety są niemoralne. Stosunek Juliasiewiczowej do Zbyszka Dulskiego jest co najmniej dwuznaczny: to umizguje się do znacznie młodszego krewnego, to wymaga szacunku należnego starszej i występuje...
PODSTOLINA Tak jest, wierzę – już się stało. Więc wam powiem – i niemało: Chciałam za mąż wyjść czym prędzej, By nie zostać całkiem w nędzy. Ów majątek zapisany – Na czas tylko był mi dany. (Aleksander Fredro, Zemsta ) Albo inna znajomość, jakaś pani Meliton, która zaszczyca nas wizytami od chwili powrotu Stasia z Bułgarii. Chuda baba, mała, trajkocze jak młyn, a czujesz, że mówi tylko to, co chce powiedzieć. Wpada raz, w końcu maja: – Jest pan Wokulski? Pewno nie ma, spodziewam...
Kobietą dzieckiem ukazaną w perwersyjny sposób w powieści Vladimira Nabokova Lolita jest Dolores Haze, zwana Lolitą. Niedojrzała, dwunastoletnia dziewczynka staje się przedmiotem pożądania trzydziestosiedmioletniego mężczyzny Humberta Humberta, który z miłości do dziewczynki poślubia jej matkę, a gdy żona, odkrywszy sekret, ginie w wypadku, staje się jedynym opiekunem i ojczymem Lolity. W tym związku dziewczynka kusi ojczyma z kobiecą przebiegłością i osiąga pewne doraźne korzyści, np....
Choć ona nie taka młodziutka jak wygląda, ho ho, Dunaj mówio, że dwadzieścia i pięć,choroba, toż to prawie tyle, co moja Handzia. Tyle lat, tego miastowa, e, niemało musiała spróbować. Prawda że na delikatne wygląda,nienaruszone. Ale jak to się, łasica, przegina idący! E, widać wyginali już jo w różne strony. Nu, trzeba powiedzieć na jej obronę, że taka wysoka cienka nie może nie przeginać się, toż talja jej się łamie. (Edward Redliński, Konopielka ) W biegu dotknęła blisko naszego...
Wiele miejsca zajmuje też pisarzom opisywanie niewinności dziewic. Zosia z Pana Tadeusza jest nieśmiała i peszy się na widok Hrabiego, ucieka przed Tadeuszem, jej opiekunce Telimenie czasem wydaje się nawet nazbyt dzika.Oleńka słyszała, że płoche kobiety malują brwi, sama jednak nigdy nie posunęłaby się do takiego grzechu... Dziewica zdaje się nie zdawać sobie sprawy z własnej urody i wrażenia czynionego na mężczyznach. Przede wszystkim sienkiewiczowska dziewica, bo już np. Klara z Zemsty...
Fragmenty pochodzą z epopei narodowej pt „Pan Tadeusz”, której autorem jest Adam Mickiewicz. Utwór składa się z dwunastu ksiąg z czasów epoki romantyzmu. Podane fragmenty przedstawiają sylwetki dwóch kobiet Zosi i Telimeny. Zestawienie tych...
Telimena jest jedną z bohaterek ?Pana Tadeusza?. Jedni uważają ją za kobietę intrygującą, a inni wręcz przeciwnie: twierdzą, że jest irytująca. Jaka więc jest naprawdę? Na pewno jej charakter zawiera pierwiastki zarówno jednej jak i...
Tadeusz, tytułowy bohater poematu Adama Mickiewicza, musiał stawić czoła problemom, z którymi borykali się mężczyźni w XVIII, jak i w XXI w. „Serce nie jest sługa, nie zna, co to pany”. Szczególnie trudno dokonać wyboru pomiędzy dwoma pięknymi,...
Na podstawie podanych fragmentów poematu A. Mickiewicza "Pan Tadeusz" scharakteryzuj i porównaj postacie Zosi i Telimeny. "Pan Tadeusz" to epopeja narodowa napisana przez A. Mickiewicza. W utworze tym poznajemy ciekawe dzieje rodu Sopliców i...