Interpretacja Stepów akermańskich
"Stepy Akermańskie" analiza iterpretacja sonetu Adama Mickiewicza.
”Stepy Akermańskie” Adam Mickiewicz napisał podczas przymusowej emigracji, która z czasem przekształciła się w swoistą podróż między innymi na Krym (1825r). Mickiewicz użył starej formy sonetu wykształconej przez włoską poezję miłosną XIII wieku...
Porównaj kreacje poety-pielgrzyma ze "Stepów Akermańskich" Adama Mickiewicza i z "Hymnu [Smutno mi, Boże!...] Juliusza Słowackiego.
Praca została oceniona na 4+, więc myślę , że jest ok. w komentarzu nauczyciel napisał, że nie wspomniałem nic o buncie Słowackiego i innym podejściu do natury w tekstach. Utwór autorstwa Juliusza Słowackiego pt. [Smutno mi, Boże!...] oraz...
Interpretacja "Stepów akermańskich" A. Mickiewicza.
Cykl osiemnastu sonetów wydanych wraz ze zbiorem wierszy miłosnych w 1826 r. jest efektem przymusowego pobytu Adama Mickiewicza w Rosji. Pewien podolski ziemianin zatrzymał poetę na trzy dni w swoim stepowym chutorze – Lubomile, co umożliwiło...
"Stepy akermańskie" A. Mickiewicz - interpretacja wiersza.
Adam Mickiewicz odbywa podróż na Krym.Porównuje stepy do oceanu. W refleksyjnej części wiersza wspomina Litwę, nasłuchuje czy nie dobiega do niego głos z ojczyzny. świadczy to o wielkiej tęsknocie pielgrzyma za ojczyzną. Brak jakiegokolwiek głosu...
Próba interpretacji "Stepów akermańskich".
„Stepy akermańskie” Adama Mickiewicza to typowy sonet. Została zachowana budowa charakterystyczna dla tego gatunku. Pierwsze dwie strofy to część opisowa, a dwie końcowe to część moralna. Utwór posiada 14 wersów. Pierwsza strofa ukazuje...
Adam Mickiewicz - "Stepy akermańskie", analiza i interpretacja
Sonet Adama Mickiewicza jest liryką bezpośrednią (występują formy osobowe czasownika, np. „wpłynąłem”). Podmiot liryczny można utożsamić z samym autorem, na co wskazuje ostatnia zwrotka (wspomnienie Litwy – ojczyzny Mickiewicza oraz podróż, jaką...
Interpretacja "Stepy Akermańskie" A. Mickiewicza
"Stepy Akermańskie" Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi; Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy burzanu. Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurchanu, Patrzę w...