Podstawowe informacje o bohaterce
Weronika, bohaterka Drogi donikąd Józefa Mackiewicza, jest 28-letnią kobietą ze wsi, żoną kupca Wincentego Rojkiewicza, który dorobił się na handlu bydłem i skórami. Mężczyzna znalazł swoją przyszłą żonę w siole Popiszki, w puszczy Rudnickiej.
Charakterystyka zewnętrzna
Weronika jest bardzo piękna i wyróżnia się na tle kobiet ze wsi (jeden z żołnierzy nazywa ją „krasawicą”, a Karol zastanawia się „skąd się taka ładna wyrodziła w tym kraju”). Kobieta ubiera się jak inne chłopki – w spódnicę, bluzkę i chustę, którą ma przepasaną na piersi. Karol zauważa, że fizjonomia Weroniki jest bardziej subtelna niż innych dziewcząt mieszkających na wsi.
Charakterystyka wewnętrzna
Weronika początkowo jawi się jako zagubiona, jednak w dalszej części utworu prezentowana jest jako pewna siebie i zaborcza. Podczas pierwszego spotkania z Pawłem na stacji kolejowej, kobieta sugeruje, by główny bohater dotrzymał jej towarzystwa w trakcie oczekiwania na pociąg. Wydaje się nieśmiała i cnotliwa (martwi się o to, że spod spódnicy, gdy kuca, wystają jej majtki). W innych fragmentach okazuje się jednakże, że dziewczyna jest śmiała, nie wstydzi się przed obcymi np. żołnierzami, którzy rozmawiają z Raczenkową, zarządzającą kooperatywą we wsi. Weronika wtrąca się do dyskusji i wyjaśnia, jak można dostać się do Białej Waki. Charakteryzowana bohaterka jest także zaborcza i zazdrosna o Pawła, z którym ma romans. Wielokrotnie wyrzuca mężczyźnie, że ten woli swoją żonę – Martę. Dla Weroniki uczucie do głównego bohatera powieści jest ważną wartością. Kobieta chciałaby uciec z kochankiem, ale Paweł nie zgadza się na to. Pomimo tego, że dziewczyna jest porywcza i emocjonalna, potrafi zachować się w sposób altruistyczny. Pomaga Marcie i Pawłowi uniknąć aresztowania.
Ocena bohatera
Weronika jest ciekawą i złożoną bohaterką. Przypomina ona nieco Jagnę, postać pojawiającą się w powieści Chłopi Reymonta. Obie bohaterki wyróżniają się na tle innych kobiet ze wsi urodą, a także wrażliwością. Weronika nie jest jednoznacznie pozytywną postacią, ponieważ ma romans z Pawłem, jednak jest ona romantyczką i idealistką. Można sądzić, że tłumaczy sobie i usprawiedliwia własny występek szczerą miłością do mężczyzny.
