zwiadowczyni (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzvʲjadɔfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [zvʹi ̯adofčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: zwiadowca
- (1.2) pszcz. forma skrócona od pszczoła zwiadowczyni
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zwiadowczyni zwiadowczynie dopełniacz zwiadowczyni zwiadowczyń celownik zwiadowczyni zwiadowczyniom biernik zwiadowczynię zwiadowczynie narzędnik zwiadowczynią zwiadowczyniami miejscownik zwiadowczyni zwiadowczyniach wołacz zwiadowczyni zwiadowczynie - przykłady:
- (1.1) Kobiety uczestniczyły w powstaniu styczniowym, pełniąc funkcje łączniczek, zwiadowczyń, kurierek, adiutantek, sanitariuszek[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żołnierka
- (1.2) pszczoła
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zwiad m
- forma męska zwiadowca m
- przym. zwiadowczy, zwiadowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. zwiadowca + -yni
- (1.2) pol. pszczoła zwiadowczyni
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwiadowca
- źródła:
- ↑ Z Internetu.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.