znalec (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) znawca, ekspert
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik znalec znalci dopełniacz znalce znalců celownik znalci / znalcovi znalcům biernik znalce znalce wołacz znalče znalci miejscownik znalci / znalcovi znalcích narzędnik znalcem znalci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znalkyně
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
znalec (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) znawca[1], ekspert[1], biegły[1], rzeczoznawca[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znalosť ż
- forma żeńska znalkyňa ż
- przym. znalostný, znalecký
- przysł. znalecky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.