zielarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʑɛlaʃ], AS: [źelaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) specjalista w dziedzinie zielarstwa, leczący za pomocą ziół
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zielarz zielarze dopełniacz zielarza zielarzy celownik zielarzowi zielarzom biernik zielarza zielarzy narzędnik zielarzem zielarzami miejscownik zielarzu zielarzach wołacz zielarzu zielarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) fitoterapeuta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uzdrowiciel
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zielarstwo n, ziele n, zielnik m, zioło n
- forma żeńska zielarka ż
- czas. pozielenieć, zielenić ndk.
- przym. zielarski, zielny, zielony, ziołowy
- przysł. ziołowo, zielarsko, zielnie, zielono
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: bioenergoterapeuta • homeopata • kręgarz • znachor
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) herbalist, herborist, przest. herbist
- arabski: (1.1) أعشابي m, عشاب m
- esperanto: (1.1) herbovendisto
- francuski: (1.1) herboriste m
- hiszpański: (1.1) herbario m, herbolario m
- irlandzki: (1.1) luibhlia m
- rosyjski: (1.1) травник m
- suahili: (1.1) mganga
- ukraiński: (1.1) травник m
- włoski: (1.1) erborista m/ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.