zdziwaczenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od zdziwaczeć
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Różnica między zwykłym hobby a zdziwaczeniem, obserwowanym w przypadku osób z zespołem Aspergera, polega na tym, że ich zainteresowania są często samotnicze i nietypowe.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziwaczek mos/mrz, dziwność ż, dziwaczność ż, dziwaczenie n, dziwak m, dziwaczka ż, dziwadło n, dziw m, dziwienie n, dziwactwo n
- czas. zdziwaczeć dk., dziwaczeć ndk.
- przym. dziwny, dziwaczny
- przysł. dziwnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Michael Lewis, Wielki szort: Mechanizm maszyny zagłady, Wydawnictwo Sonia Draga, e-wydanie 2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.