zdumieć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzdũmʲjɛ̇ʨ̑], AS: [zdũmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i  j 
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) wywołać u kogoś zdziwienie

czasownik zwrotny zdumieć się

(2.1) odczuć zdziwienie, zdumienie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(2.1) Zdumiał się, widząc że ledwo jest w stanie podnieść głowę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zadziwić, osłupić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdumienie n
czas. zdumiewać ndk.
ims. zdumiewający, zdumiony
przym. zdumiewający, zdumiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.