zdumiony (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znacznie zdziwiony; wyrażający zdumienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wprawiać w zdumienie

synonimy:

(1.1) zadziwiony, zdziwiony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdumienie n

czas. zdumieć dk., zdumiewać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) amazed, astounded
• francuski: (1.1) étonné, renversé, stupéfait, frappé de stupeur
• hiszpański: (1.1) admirado, atónito, boquiabierto
• kaszubski: (1.1) zadzëwòwówny, zdzëwòwówny, stãmiałi
• niemiecki: (1.1) erstaunt, verblüfft
• włoski: (1.1) attonito, esterrefatto

źródła: