zawadiaka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzavaˈdʲjaka], AS: [zavadʹi ̯aka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba skłonna do awantur, potyczek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zawadiaka zawadiaki dopełniacz zawadiaki zawadiaków celownik zawadiace zawadiakom biernik zawadiakę zawadiaków narzędnik zawadiaką zawadiakami miejscownik zawadiace zawadiakach wołacz zawadiako zawadiaki ndepr. M. i W. lm: (ci) zawadiacy - przykłady:
- (1.1) Byli to ludzie nieustraszeni, zawadiacy, zuchwalcy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) awanturnik, bałaguła, choleryk, furiat, gwałtownik, hałaburda, kogut, piekielnik, zabijaka; daw. zawadiak
- antonimy:
- (1.1) anioł, flegmatyk
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zawadiak mos, zawadiackość ż, zawadiactwo n
- czas. zawadiaczyć ndk.
- przym. zawadiacki
- przysł. zawadiacko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *vaditi → przeszkadzać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: awanturnik
- angielski: (1.1) heckler, troublemaker, swashbuckler
- kannada: (1.1) ಶಾಂತಿ ಕಲಕುವವನು
- włoski: (1.1) attaccabrighe m, bravaccio m, rissoso m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.