zamawiacz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zãˈmavʲjaʧ̑], AS: [zãmavʹi ̯ač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto coś zamawia
- (1.2) gw. znachor[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zamawiacz zamawiacze dopełniacz zamawiacza zamawiaczy celownik zamawiaczowi zamawiaczom biernik zamawiacza zamawiaczy narzędnik zamawiaczem zamawiaczami miejscownik zamawiaczu zamawiaczach wołacz zamawiaczu zamawiacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zamówienie n, zamawianie n, zamówieniówka ż
- forma żeńska zamawiaczka ż
- czas. zamawiać ndk., zamówić dk.
- przym. zamówieniowy
- związki frazeologiczne:
- zamawiacz pięciu piw
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: znachor
- źródła:
- ↑ Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 155.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.