zaimek dzierżawczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈjĩmɛɟ ʥ̑ɛrˈʒafʧ̑ɨ], AS: [zai ̯ĩmeǵ ʒ́eržafčy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• epenteza i ̯ • zmięk. międzywyr.• udźw. międzywyr.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy
- odmiana:
- (1.1) związek zgody
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zaimek dzierżawczy zaimki dzierżawcze dopełniacz zaimka dzierżawczego zaimków dzierżawczych celownik zaimkowi dzierżawczemu zaimkom dzierżawczym biernik zaimek dzierżawczy zaimki dzierżawcze narzędnik zaimkiem dzierżawczym zaimkami dzierżawczymi miejscownik zaimku dzierżawczym zaimkach dzierżawczych wołacz zaimku dzierżawczy zaimki dzierżawcze - przykłady:
- (1.1) „Mój” to zaimek dzierżawczy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) besitlike voornaamwoord
- angielski: (1.1) possessive pronoun
- białoruski: (1.1) прыналежны займеннік m
- duński: (1.1) ejestedord n, possessivt pronomen n, possessivpronomen n
- fiński: (1.1) possessiivipronomini
- francuski: (1.1) pronom possessif
- hiszpański: (1.1) pronombre posesivo m
- niderlandzki: (1.1) bezittelijk voornaamwoord
- niemiecki: (1.1) Possessivpronomen n
- portugalski: (1.1) pronome possessivo
- rosyjski: (1.1) притяжательное местоимение n
- szwedzki: (1.1) possessivpronomen n
- węgierski: (1.1) birtokos névmás
- włoski: (1.1) pronome possessivo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.