zacność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. albo podn.[1] cecha tych, którzy są zacni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zacność zacności dopełniacz zacności zacności celownik zacności zacnościom biernik zacność zacności narzędnik zacnością zacnościami miejscownik zacności zacnościach wołacz zacności zacności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) zacność + D.
- kolokacje:
- (1.1) wielkiej zacności człowiek
- synonimy:
- (1.1) uczciwość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zacny
- przysł. zacnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zacny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.