zacność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. albo podn.[1] cecha tych, którzy zacni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) zacność + D.
kolokacje:
(1.1) wielkiej zacności człowiek
synonimy:
(1.1) uczciwość
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zacny
przysł. zacnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zacny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.