wzgardliwy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vzɡarˈdlʲivɨ], AS: [vzgardlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pełen wzgardy; pogardliwy, lekceważący, bez szacunku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wzgardliwy wzgardliwa wzgardliwe wzgardliwi wzgardliwe dopełniacz wzgardliwego wzgardliwej wzgardliwego wzgardliwych celownik wzgardliwemu wzgardliwej wzgardliwemu wzgardliwym biernik wzgardliwego wzgardliwy wzgardliwą wzgardliwe wzgardliwych wzgardliwe narzędnik wzgardliwym wzgardliwą wzgardliwym wzgardliwymi miejscownik wzgardliwym wzgardliwej wzgardliwym wzgardliwych wołacz wzgardliwy wzgardliwa wzgardliwe wzgardliwi wzgardliwe - przykłady:
- (1.1) Urzędniczka pieniła się, spotykając wzgardliwe, odważne spojrzenia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wzgarda ż
- czas. gardzić
- przysł. wzgardliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) dédaigneux
- źródła:
- ↑ Wanda Półtawska, I boję się snów, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.