wychodzić z siebie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa niedokonana
- (1.1) przen. odczuwać silne uczucie zdenerwowania
- (1.2) przen. usilnie się starać
- odmiana:
- (1.1-2) zob. wychodzić, „z siebie” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Ludzie wychodzili z siebie, gdy rząd podnosił podatki.
- (1.1) Kazik wychodzi z siebie, gdy jego syn słucha Dżemu.
- (1.2) Matka wychodziła z siebie, by kupić ci ten tornister.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pękać ze złości, tracić nerwy
- (1.2) pot. wychodzić ze skóry, stawać na głowie, stawać na rzęsach, stawać na uszach, wyłazić ze skóry; czynić cuda, poruszać niebo i ziemię, poruszać wszystkie sprężyny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) uscire di cervello, uscire di testa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.