wyłączyć (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈwɔ̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [vyu̯õṇčyć], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyłączać)

(1.1) aspekt dokonany od: wyłączać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Kiedy wreszcie wyłączyłem magnetofon, spojrzała na mnie z pretensją, jak na niesfornego chłopca, który przerywa pyszną zabawę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyłączenie n, łączność ż, wyłącznik mrz
przym. wyłączny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyłączać
źródła:
  1. Jerzy Krzysztoń, Obłęd, 1980, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.