wtajemniczać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌftajɛ̃mʲˈɲiʧ̑aʨ̑], AS: [ftai ̯ẽmʹńičać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) sprawiać, że ktoś się o czymś dowiaduje

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wtajemniczać
czas teraźniejszy		wtajemniczam	wtajemniczasz	wtajemnicza	wtajemniczamy	wtajemniczacie	wtajemniczają
czas przeszły	m	wtajemniczałem	wtajemniczałeś	wtajemniczał	wtajemniczaliśmy	wtajemniczaliście	wtajemniczali
	ż	wtajemniczałam	wtajemniczałaś	wtajemniczała	wtajemniczałyśmy	wtajemniczałyście	wtajemniczały
	n	wtajemniczałom	wtajemniczałoś	wtajemniczało
tryb rozkazujący		niech wtajemniczam	wtajemniczaj	niech wtajemnicza	wtajemniczajmy	wtajemniczajcie	niech wtajemniczają
pozostałe formy czas przyszły m będę wtajemniczał, będę wtajemniczać będziesz wtajemniczał, będziesz wtajemniczać będzie wtajemniczał, będzie wtajemniczać będziemy wtajemniczali, będziemy wtajemniczać będziecie wtajemniczali, będziecie wtajemniczać będą wtajemniczali, będą wtajemniczać ż będę wtajemniczała, będę wtajemniczać będziesz wtajemniczała, będziesz wtajemniczać będzie wtajemniczała, będzie wtajemniczać będziemy wtajemniczały, będziemy wtajemniczać będziecie wtajemniczały, będziecie wtajemniczać będą wtajemniczały, będą wtajemniczać n będę wtajemniczało, będę wtajemniczać będziesz wtajemniczało, będziesz wtajemniczać będzie wtajemniczało, będzie wtajemniczać czas zaprzeszły m wtajemniczałem był wtajemniczałeś był wtajemniczał był wtajemniczaliśmy byli wtajemniczaliście byli wtajemniczali byli ż wtajemniczałam była wtajemniczałaś była wtajemniczała była wtajemniczałyśmy były wtajemniczałyście były wtajemniczały były n wtajemniczałom było wtajemniczałoś było wtajemniczało było forma bezosobowa czasu przeszłego wtajemniczano tryb przypuszczający m wtajemniczałbym, byłbym wtajemniczał wtajemniczałbyś, byłbyś wtajemniczał wtajemniczałby, byłby wtajemniczał wtajemniczalibyśmy, bylibyśmy wtajemniczali wtajemniczalibyście, bylibyście wtajemniczali wtajemniczaliby, byliby wtajemniczali ż wtajemniczałabym, byłabym wtajemniczała wtajemniczałabyś, byłabyś wtajemniczała wtajemniczałaby, byłaby wtajemniczała wtajemniczałybyśmy, byłybyśmy wtajemniczały wtajemniczałybyście, byłybyście wtajemniczały wtajemniczałyby, byłyby wtajemniczały n wtajemniczałobym, byłobym wtajemniczało wtajemniczałobyś, byłobyś wtajemniczało wtajemniczałoby, byłoby wtajemniczało imiesłów przymiotnikowy czynny m wtajemniczający, niewtajemniczający ż wtajemniczająca, niewtajemniczająca wtajemniczające, niewtajemniczające n wtajemniczające, niewtajemniczające imiesłów przymiotnikowy bierny m wtajemniczany, niewtajemniczany wtajemniczani, niewtajemniczani ż wtajemniczana, niewtajemniczana wtajemniczane, niewtajemniczane n wtajemniczane, niewtajemniczane imiesłów przysłówkowy współczesny wtajemniczając, nie wtajemniczając rzeczownik odczasownikowy wtajemniczanie, niewtajemniczanie

przykłady:

(1.1) Wreszcie ktoś mnie wtajemniczył w sprawy firmy – do tej pory nic nie wiedziałem o działalności.

składnia:

(1.1) wtajemniczać B. w + B.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wprowadzać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tajemnica ż, wtajemniczanie, wtajemniczenie

czas. dk. wtajemniczyć

przym. tajemniczy, tajemny

przysł. tajemniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) initiate
• szwedzki: (1.1) inviga

źródła: