wielomian (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vʲjɛˈlɔ̃mʲjãn], AS: [vʹi ̯elõmʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j ,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mat. wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym; zob. też wielomian w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wielomian wielomiany dopełniacz wielomianu wielomianów celownik wielomianowi wielomianom biernik wielomian wielomiany narzędnik wielomianem wielomianami miejscownik wielomianie wielomianach wołacz wielomianie wielomiany - przykłady:
- (1.1) Każdy wielomian zespolony stopnia dodatniego ma pierwiastek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wyrażenie algebraiczne
- hiponimy:
- (1.1) jednomian • dwumian • trójmian • czworomian
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wielomianowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polynomial
- baskijski: (1.1) polinomio
- bułgarski: (1.1) многочлен m, полином m
- czeski: (1.1) polynom m
- hiszpański: (1.1) polinomio m
- niemiecki: (1.1) Polynom n
- nowogrecki: (1.1) πολυώνυμο n
- rosyjski: (1.1) полином m, многочлен m
- węgierski: (1.1) polinom
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.