wielokrotny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛlɔˈkrɔtnɨ], AS: [vʹi ̯elokrotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) występujący więcej niż raz, powtarzający się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wielokrotny		wielokrotna	wielokrotne	wielokrotni	wielokrotne
dopełniacz	wielokrotnego		wielokrotnej	wielokrotnego	wielokrotnych
celownik	wielokrotnemu		wielokrotnej	wielokrotnemu	wielokrotnym
biernik	wielokrotnego	wielokrotny	wielokrotną	wielokrotne	wielokrotnych	wielokrotne
narzędnik	wielokrotnym		wielokrotną	wielokrotnym	wielokrotnymi
miejscownik	wielokrotnym		wielokrotnej	wielokrotnym	wielokrotnych
wołacz	wielokrotny		wielokrotna	wielokrotne	wielokrotni	wielokrotne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Został oskarżony o wielokrotne morderstwo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wielorazowy

antonimy:

(1.1) jednokrotny, jednorazowy, pojedynczy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wielokrotność ż, zwielokrotnianie n, zwielokrotnienie n

czas. zwielokrotniać ndk., zwielokrotnić dk.

przysł. wielokrotnie

licz. wielokrotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) multiple
• białoruski: (1.1) мнагакратны, многаразовы, шматразовы
• bułgarski: (1.1) многократен
• hiszpański: (1.1) múltiple
• niderlandzki: (1.1) veelvuldig, veelvoudig
• rosyjski: (1.1) многократный, многоразовый
• ukraiński: (1.1) багаторазовий
• wilamowski: (1.1) fyjłfełtiḱ, fejłhaoftig

źródła: