werwa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvɛrva], AS: [verva]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ochota do działania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik werwa werwy dopełniacz werwy werw celownik werwie werwom biernik werwę werwy narzędnik werwą werwami miejscownik werwie werwach wołacz werwo werwy - przykłady:
- (1.1) Panna Florentyna aż drgnęła, a pan Tomasz z wielką werwą począł opowiadać […][1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) animusz, zapał, wigor, bigiel; przest. akcent
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. verve[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ B. Prus: Lalka
- ↑
Hasło „werwa” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.