wegetować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przewegetować)

(1.1) fizj. wieść życie ograniczone do procesów fizjologicznych
(1.2) bot. rozwijać się jako roślina
(1.3) przen. ledwo bytować, bez perspektywy lepszej przyszłości
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) rosnąć, rozwijać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wegetacja ż, wegetowanie n
przym. wegetacyjny, wegetatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. vegeto
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.3) vegetate
  • niemiecki: (1.2) vegetieren; (1.3) dahinvegetieren, sein Dasein fristen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.