warunek konieczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vaˈrũnɛk ːɔ̃ˈɲɛʧ̑nɨ], AS: [varũne• kõńečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) log. warunek, który, musi zostać spełniony, aby zdanie mogło być prawdziwe
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik warunek konieczny warunki konieczne dopełniacz warunku koniecznego warunków koniecznych celownik warunkowi koniecznemu warunkom koniecznym biernik warunek konieczny warunki konieczne narzędnik warunkiem koniecznym warunkami koniecznymi miejscownik warunku koniecznym warunkach koniecznych wołacz warunku konieczny warunki konieczne - przykłady:
- (1.1) Warunkiem koniecznym uruchomienia silnika jest dostarczenie mu paliwa.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) używa się zdania … tylko wtedy, gdy …
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) beharrezko baldintza
- duński: (1.1) nødvendig betingelse w
- hiszpański: (1.1) condición necesaria ż
- łaciński: (1.1) conditio sine qua non
- niemiecki: (1.1) notwendige Bedingung ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.